Król Edward VII (1841–1910), sfotografowany szesc miesiecy po koronacji, w Sandringham – palacu w Norfolk, gdzie brytyjska rodzina królewska tradycyjnie rezyduje od listopada do Bozego Narodzenia.

Król Edward VII, którego siostra poslubila cesarza niemieckiego Fryderyka III, byl wujem Wilhelma II. Daisy znala i uwielbiala Edwarda od czasów swojego dziecinstwa, dlatego ilekroc stosunki pomiedzy Wielka Brytania a Niemcami ulegly pogorszeniu naklaniala Wilhelma do zmiany postawy wobec króla. Podczas gdy znajomosc Daisy z niemieckim cesarzem nigdy nie wykroczyla poza sfere obowiazujacej dworskiej etykiety, jej zwiazek z Edwardem VII byl zupelnie inny: „od czasów mego dziecinstwa az do jego smierci pozostawalismy przyjaciólmi“.

Mloda i pelna sil w swojej nowej roli ksieznej von Pless, Daisy nieustannie podrózowala miedzy Anglia i Slaskiem. Coroczne regaty w Cowes, wizyty skladane przez Edwarda w Newlands (jednej z posiadlosci jej rodziców) oraz tradycyjny Sylwester w Chatsworth, palacu nalezacym do ksiecia i ksieznej Devonshire, da­waly okazje do spotkania króla Edwarda i królowej Aleksandry. Oficjalne wizyty cesarza w Londynie lub króla w Berlinie umozliwialy dalsze kontakty.

W lutym 1909 r., podczas przyjecia w berlinskim Hotelu Bristol, Daisy, rozmawiajac z Edwardem, jak zwy­kle palacym cygaro (jak na tej fotografii), byla swiad­kiem jego ataku serca. W swym pamietniku zanotowa­la: “Prosze Cie Boze, aby ten drogi, mily i swiatly mo­narcha nie zapadl na powazna chorobe…”

W czerwcu tego samego roku ksiaze i ksiezna von Pless, zaproszeni przez króla na wyscigi konne w Ascot, podej­mowani byli na zamku w Windsorze. W grudniu król Edward goscil u siostry Daisy w Eaton Hall. Na wlasne zadanie towarzyszyl wówczas pszczynskiej ksieznej podczas odwie­dzin u jej babci, mieszkajacej w pobliskim Brynedwyn. Lady Oliwia FitzPatrick, babcia Daisy ze strony matki, zostala w przeszlosci oddalona z dworu królowej Wiktorii, poniewaz – jak to zartobliwie przypomnial jej Edward – próbowala flirtowac z jego ojcem. “Byl bardzo przystojnym mezczy­zna…” – wyznala wiekowa lady Oliwia.

Gdy król Edward VII zmarl w maju 1910 r., Daisy napisala w swym pamietniku: “Byl nie tylko wielkim królem, ale takze najbardziej uprzejmym gentlemenem i zaufanym przyjacielem…” Ksiezna dlugo go podzi­wiala i gdy po latach wspominala jego charakter, w lek­cewazacy sposób opisala typ „powaznych“ angielskich ludzi, którzy „nigdy nie potrafia docenic faktu, ze mez­czyzna lub kobieta moze kochac zycie i zabawe, a przy tym równoczesnie zajmowac sie w sposób odpowie­dzialny i w dodatku z sukcesem waznymi sprawami. Co wiecej, w historii znalezc mozna wiele przykladów potwierdzajacych te prawde“.

Niniejsze zdjecie jest rzadkim przykladem pracy studia Lafayette‘a w plenerze. Inne zachowane nega­tywy, upamietniajace wizyte cesarza Wilhelma II i jego licznej swity w Sandringham, ukazuja króla Edwarda VII, królowa Aleksandre, ich dzieci oraz dwór pozujacych na wolnym powietrzu, m.in. scene ogromnego przyje­cia przed stogiem siana. Na ponizszej fotografii król Edward ma na sobie spodnie typu plus fours oraz ulu­biony kapelusz Homburg.

Zdjecie zostalo opublikowane 28 marca 1903 r. na okladce magazynu Ladies‘ Field.