Header image
Portrety Fotograficzne Lafayetta w Zbiorach Muzeum Wiktorii & Alberta w Londynie

 

copyright V&A

Negative No: Laf5131
Dated: 23-0-1904

Ubrana elegancko we wspaniałą białą suknię na przedpołudnie lipcowe 1904 r., Gladys stoi przy jednym z wcześniejszych napierów z kolekcji de Greyów. Wygląda jakby za chwilę miała wsiąść do auta i pojechać na jedno z jej licznych, związanych z mnóstwem zajęć, spotkań do Londynu. Już w maju 1902 r. magazyn „The Car Illustrated“ donosił, że miała ona w zwyczaju „jako jedna z pierwszych dam z towarzystwa, która doceniała innowacje, przyjeżdżać każdego wieczoru w sezonie do opery w Covent Garden“.

Osoba lady Grey zapisała się złotymi literami w dziejach opery w Wielkiej Brytanii. Odegrała ona olbrzymią rolę w odnowie tej dziedziny sztuki stolicy imperium. Do grona jej bliskich przyjaciół należała australijska diva Nellie Melba, rosyjski impresario Siergiej Pawłowicz Diagilew, baletmistrz Wacław Niżyńsfski oraz polscy śpiewacy operowi – bracia de Reszke. Jako jedna z niewielu kobiet, które "olśniewały każdy londyński salon" swoim dowcipem, wyglądem i witalnością, lady de Grey stanowiła doskonałe uosobienie edwardiańskiej uwodzicielki.

copyright V&A
Negative No: Laf4712
Undated

Państwo de Grey byli zagorzałymi orędownikami postępu technicznego. Gladys zainstalowała w domu telefon wkrótce po jego wynalezieniu. Jej mąż zaś szybko sprzedał swoją stadninę, by kupić w zamian samochody. Bardzo zamożny lord de Grey uznawany był przez współczesnych za najlepszego strzelca w kraju. Sprawował on również honorową rolę skarbnika na dworze królowej Aleksandry.

Kiedy w kwietniu 1905 r. hrabiostwo de Grey nabyło nowego sześciocylindrowego napiera kabrioleta o mocy 40 KM z nadwoziem wykonanym przez renomowaną firmę Muhlbachera z Paryża (widocznego na dwóch prezentowanych fotografiach), stali się oni właścicielami najbardziej luksusowego w tamtych czasach auta!

Firma inżynieryjna D. Napier & Son Ltd wkroczyła na pole motoryzacji w 1899 r., po tym jak Montague Stanley zmodyfikował starego panharda dla słynnego kierowcy wyścigowego Selwyna Edge‘a. Zachwycony silnikiem zaprojektowanym przez Napiera, Edge zamówił u niego więcej samochodów i stał się wyłącznym dystrybutorem nowej marki. Marketingowy talent Edge’a (był on pionierem w cytowaniu prywatnych opinii w reklamach), połączony z jego sławą, która osiągnęła szczyt po zdobyciu przez niego – w cztercylindrowej wyścigówce napiera - pucharu Gordona Bennetta w 1902 r., przyniosły Napierowi tak wielką popularność, że jego auta zdominowały rynek luksusuowych samochodów do 1906 r., kiedy to Rolls-Royce stał się liczącym konkurentem. Warto również nadmienić, że zwycięski zielony napier z 1902 r. zapoczątkował tradycję zielonego koloru dla brytyjskich uczestników wszelkich miedzynarodowych rajdów!

Negative No: Laf4715a
Undated

W 1904 r., namówiony przez Edge’a, Napier skonstruował pierwszy udany sześciocylindrowy model, który wkrótce zaczął być sprzedawany w różnych wariantach mocy silnika. Tak zwane „szóstki“ Napiera z podwoziem z prasowanej stali i z bocznozaworowymi silnikami należały wówczas do najszybszych, najcichszych i najbardziej pożądanych na rynku samochodów.

Edge i Napier rozstali się w 1912 r. Na początku I wojny światowej Montague Napier, w odpowiedzi na zapotrzebowanie Ministerstwa Obrony, zaczął projektować silniki samolotowe. Osiągnął na tym polu olbrzymi sukces ze swoim silnikiem Lion o mocy 450 KM i nigdy potem naprawdę nie powrócił do współzawodnictwa w przemyśle samochodowym. Ostatni napier opuścił linię produkcyjną w 1924 r.

Słynny w 1905 r. automobil de Greyów był często fotografowany i omawiany na stronach licznych czasopism towarzyskich i profesjonalnych. Zdjęcia Lafayette’a, pokazujące małżeństwo de Greyów w ich „szóstce“, ukazały się w „The Bystandar“, „The Car Illustrated“, „The King and His Army and Navy“ i „The Autocar“.

 

All texts copyright Barbara Borkowy and Russell Harris 2007